hunkerend
om me te uiten
ontspruiten
ideeën
als bruisende
zeeën
vol golvend
verlangen
aan te vangen
op 't maagd'lijk
papier

onbewust
gevoel
krijgt gestalte
van een bijzonder
gehalte
uit het binnenste
vandaan

vonken
diep in me
verzonken
met mijn handen
laten
branden

aarzelend
verschijnen
de eerste
lijnen
door gedrevenheid
belaagd
zwart op wit
wordt het
papier ontmaagd.


uit: "Schijnbaar mens" (2002)